GroenLinks Meppel laat na een 'stille periode' weer iets van zich horen. En hoe! In de Meppeler Courant vertelt de partij haar duidelijke mening over de huidige lokale politiek.
‘Meppel moet minder, maar politiek is failliet’
Een open brief van GroenLinks aan Meppel
GroenLinks is blij dat het weer lente is. Tijd voor een frisse wind, tijd voor de grote schoonmaak. Over een jaar, in maart 2006, kiest Meppel een nieuwe raad. GroenLinks hoopt dat die nieuwe raad een heel andere zal zijn dan de huidige. Een frisse wind door de Meppeler politiek is namelijk hard nodig. Waarom? Twee voorbeelden.
Voorbeeld 1: De asfaltcentrale. Een voorbeeld van hoe het niet moet. En een voorbeeld van het gebrekkige geheugen van de huidige raadsfracties. GroenLinks is tegen de komst van zware industrie naar Meppel. Bij een frisse wind past nu eenmaal geen asfaltcentrale. Wij zijn, zachtjes gezegd, nogal verbaasd over de keuze voor zware industrie als groeisector. Maar nog veel verbaasder zijn wij over de totale ommezwaai van veel raadsfracties, van de lokalen tot de liberalen.
De huidige gemeenteraad (met dezelfde partijen en veelal dezelfde politici) heeft namelijk in 1997 unaniem ingestemd met een bestemmingsplan dat Oevers D aanmerkte als een gebied waar ook de zwaarste industrie van Nederland welkom is. De tranen van Sterk Meppel en VVD zijn dus vooral krokodillentranen. Een goed initiatief, al die actiekaarten naar de provincie Drenthe, maar de huidige Meppeler raadsfracties hebben stuk voor stuk voor de wenselijkheid van bijvoorbeeld een asfaltcentrale gekozen. Zij dragen dus de politieke verantwoordelijkheid voor de komst van Heijmans, niet het provinciehuis in Assen. De raadsfracties lijken meer bezig met het eigen politieke imago dan met hun politieke geheugen.
Voorbeeld 2: De bezuinigingsronde. In Meppel mogen burgers meebezuinigen om ruim anderhalf miljoen euro bij elkaar te sprokkelen. Iedereen mag van deze raad meepraten over waar de dienstverlening van de gemeente wel wat minder kan. Wilt u meer betalen voor het zwembad of de schouwburg? Is minimabeleid wel nodig? En een brede school? Nee, over het stadhuis praten wij niet. Dat besluit is immers al genomen. In haar eigen eerste voorstellen (september 2004) had de raad, opnieuw unaniem, zelfs gekozen voor de afschaffing van het fonds maatschappelijke activiteiten. Een beperkt budget voor de mensen met de allerkleinste beurs. B&W vond deze afschaffing niet passen bij het ‘sociale gezicht’ van Meppel.
In de gemeenteraad zit één linkse fractie, de PvdA. Maar die heeft het de afgelopen raadsperiode te druk gehad met zichzelf. Het moest zelfs tot een openlijk conflict komen. Terwijl de belangrijkste bezuinigingsronde in jaren voor de deur stond was de PvdA-fractie vooral ruzie aan het maken. Opnieuw blijkt de eigen positie belangrijker dan de inhoud.
Groenlinks vindt de Meppeler politiek failliet. Het kleine cirkeltje van raadsleden en steunfracties is al lang niet meer bezig met waar het om begonnen was. Unaniem neemt deze raad slechte besluiten. GroenLinks vindt het de hoogste tijd voor een nieuwe generatie volksvertegenwoordigers, die echt staan voor groene en linkse politiek.
Tijd voor een frisse wind, letterlijk en figuurlijk. En tijd voor een grote schoonmaak.